‘Ik bood haar een stoel aan en riep Geert voor de thee. Ze zette zich na haar mantel te hebben afgelegd. Ze was in een kostbaar ontblootend avondkleed gevat. Ze gedroeg zich vlot en scheen me te kennen’.

Dit alles vond plaats in de Tivoli Schouwburg in Rotterdam waar Speenhoff het programma vulde met ’T Vrije Toneel. Hij moet zeer onder de indruk zijn geweest van de verschijning, daar hij een hoofdstuk heeft gewijd in zijn boek ‘Daar komen de Schutters!’, Herinneringen van J.H. Speenhoff.

‘Ze noemde haar naam en schuilnaam en ik vernam dat ze danseres was en Mata-Hari Heette en dat ze zich had voorgenomen om in mijn Klein-Tooneel-gezelschap op te treden. Dat vereenvoudigde dadelijk alles.’

En zo geschiedde. Mata Hari trad op, een paar keer en vertrok. Naar Parijs. Met achterlating van een aantal van haar persoonlijke bezittingen. Speenhoff moet ontzet zijn geweest van haar plotselinge vertrek.

‘Ze verdween. Thuis liet ze haar geur achter plus een enkele teedere kleedingstukken. Een paar maanden danste ze te Parijs en veroverde het publiek’. ‘Toen kwam de oorlog en ze werd tegen de muur gezet wegens spionage. Denk ik nu terug aan haar liefelijk gezicht dan gruw ik bij de gedachte dat ze daar op een killen morgen tegen een muur is gezet en doodgeschoten’.

De aangeboden objecten zijn door de kleindochter van J.H. Speenhoff ter veiling aangeboden en worden vergezeld door een door haar geschreven herkomst verklaring.