John Rädecker, de vrouw in steen gestileerd
John Rädecker (1885 – 1956) is waarschijnlijk het meest bekend vanwege het Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam, waar hij samen met zijn broer Anton aan heeft gewerkt. Maar dit bekendste en grootste werk doet zijn wonderschone oeuvre aan alle kanten tekort.
Rädecker genoot diverse opleidingen waaronder aan de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen te Rotterdam en aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam.
Ondanks dat zijn doorbraak in 1910 al plaatsvond werd zijn werk pas na de Eerste Wereldoorlog als echt vernieuwend gezien. In de jaren ’20 en ’30 werd hij dan ook gezien als de belangrijkste Nederlandse beeldhouwer.
Qua stijl wordt zijn werk gerekend onder de Amsterdamse School en onder de Bergense School waar hij vanaf 1914 woonachtig was. Zijn sculpturen, maar ook zijn tweedimensionale werk wordt gekenmerkt door een krachtige lijnvoering, dynamiek en expressie. Een beeld van Rädecker kijkt je aan, het confronteert, het grijpt je spreekwoordelijk ‘bij de strot’. Niet voor niets werd hij dan ook na de Tweede Wereldoorlog gezien als de beeldhouwer des Vaderlands. Zijn lustrum verjaardagen stonden vermeld in de dagbladen. Voor de naoorlogse generaties beeldhouwers stond Rädecker op een enorm, bijna in natuursteen gehouwen, voetstuk.
Wij bieden deze veiling twee zandstenen sculpturen aan; ‘Gevleugelde Vrouwenkop’ uit ca. 1935 (lotnummer 2671) en ‘Staand vrouwelijk naakt’ uit ca. 1950 (lotnummer 2672).
